Ach Lena, mijn beste reisgenote. Was het niet jouw hand die het kostelijke vocht zo rijkelijk uitgoot over de pagakia?
Ouzofanaat, ik zal eens bij mijn Haagse slijter informeren waar hij zijn Issidorusjes inkoopt. Ik dacht bij Aridjis, maar toen ik net op hun site keek kon ik het merk Arvanitakis niet vinden (www.aridjis.com).
Gijs, je hebt gelijk. Zelfs de lege ouzo 12-flessen moeten in de chemobak. ;-)
Groetjes, Tina
Nou, nou, zo erg is het toch ook weer niet met Ouzo 12 ?
Ik koop 'm zelf liever ook niet maar het is altijd nog beter dan helemaal geen ouzo!
Toch jammer dat er zo weinig merken in NL te krijgen zijn.
Een half jaar geleden was ik op Korfoe en de plaatselijke ouzo-merken daar waren niet te drinken. Gelukkig hadden ze daar ook alle Lesbos-merken in de winkels.
Wat hoor ik hier…2 liter voor € 7,-, haha.Dat moeten we hebben. Volgens mij zijn ze op Lesbos niet bang voor alcoholisme.
Ik ben vorig jaar in de fabriek van Barbayannis geweest in Plomari. In mijn ogen is Plomari natuurlijk het enige echte Ouzo stadje, waar dan ook het enige Ouzo museum gevestigd is.
De donkerblauwe (meest gangbare) Barbayannis was heerlijk. Heb dan ook een fles meegenomen. Jammer dat we er met een huurauto waren want je mocht daar in de fabriek gratis proeven ;-). Op dat gebied blijf je een Nederlander, maar wel een verstandige want meer dat een klein beetje kan niet als je nog auto moet rijden. In Nederland is mijn grens trouwens 0%, maar je moet toch proeven hè.
Heb nu de smaak te pakken, meer nog dan toen ik op Lesbos zelf was, en ook in Nederland al een aantal flessen gehaald. Is inderdaad redelijk aan de prijs dus misschien dat ik ook eens in Duitsland moet gaan kijken. Ik heb al wel in Luxemburg gekeken, maar nog niks gevonden. Als er iemand tips heeft…
De ouzo12 moet dus in het schap laten staan? Is die echt zo erg? 
Groeten,
Sander
Onlangs bij de EmTé (Supermarkt in de omgeving van Midden-Brabant) de Ouze van het merk Helenas gehaald (37% Vol.). Deze smaakt ook goed al zeg ik het zelf, inmiddels al aan de tweede fles bezig. Kost € 9,30 voor 0,7 liter, dit valt mij ook mee eigenlijk.
Groeten,
Sander
P.s. maar ‘n fles Barbayannis in combinatie met het balkon van ’n grieks appartementje daar kan niks tegenop 
Hoi Ouzolovers
Ik heb aandachtig alle inzendingen gelezen en trof wel een paar leuke uitspraken aan.,
zoals De lekkerste ouzo= tsipouro
Hier klop het wel helemaal niet , Tsipouro is inderdaad vaak klandestien en of zelf gestookt , en word gemaak van de vellen en pitten van druiven .
het heeft dan ook een vrij hoog alkhool gehalte .en smaakt net zoals de Italiaanse Grappa.
Tsipouro (Greek: Τσίπουρο) is a distilled alcoholic beverage, more precisely a pomace brandy, from Greece and in particular Thessaly, Epirus, Macedonia, and the island of Crete, where the same spirit with a stronger aroma is known as tsikoudia. Tsipouro is a strong distilled spirit containing approximately 45 percent alcohol by volume and is produced from the pomace (the residue of the wine press). In other areas of Greece, the name raki is used from which the term rakizio is derived, used to refer to the drink's distillation process, often the occasion for a celebration among family and friends.
According to the tradition, the first production of tsipouro was the work of some Greek Orthodox monks. This occurred during the 14th century on Mount Athos in Macedonia, Greece. Gradually, this idea of using the must left over from the wine-making process in order to produce a distilled spirit was passed to viticulturists in poorer regions of the whole country, which already used the distillation process for other purposes. Thus, tsipouro was born.
Depending on the time of year, tsipouro is used either as refreshment or as a hot beverage, and depending on the time of day, it replaces the drinking of coffee or wine. Tsipouro and tsikoudia, as with all alcoholic beverages in Greece, always seem to coincide with various social gatherings, as their consumption had a festive and symposium-like quality.
It is usually served in shot glasses, very cold, often with meze, walnuts, almonds, raisins, feta cheese, olives, or accompanying halva or other desserts in restaurants.
In 2006, Greece filed a request to recognise tsipouro as a PDO (Protected designation of origin) product.
Although not typical, anise-flavored tsipouro is also available, produced especially in Central Macedonia and Chalkidiki. Although it has a very different production method, and usually is of higher quality (and price), this tsipouro is reminiscent of the flavor of the much more famous Greek liquor, ouzo.
Deze tsipouro is eigelijk een onderdeel van wat na een vierde distilaat met toevoeging van anijszaad ,venkel,steranijs en vaak lokale kruiden ,de Ouzo word
Vele onder ons vinden Barbayannis het einde , dit omdat ze niet vertrekken van de
Tsipouro maar van een neutralere alkhool, hierdoor valt de Grappa smaak weg
en krijg je een zeer fijne ,zuivere anijssmaak.
In 2004 lanceerde Barbayannis zijn zilverlabel dat ook het oude / traditioneel recept volgt.
Kefi , ( gemoedelijkheid) is inderdaad ook één van de betere ouzo's niet zo straf 40° maar ook afkomstig van Lesbos/Mitilyni
Lesbos is bovendien het Mekka voor de Ouzoliefhebber
Ik woon in Antwerpen/belgie en tracht zelf de Barbayannis bekend te maken bij enkele importeurs en zal niet rusten voor er ééntje toehap
groeten van een zuiderbuur
Bart
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's