Te lang?? Lees eens mijn verhaal!

  • Markus

    Eindelijk, het is 31 mei!

    Na een lange winter lekker een weekje naar Lesbos, mijn favoriete vakantie-eiland! Meteen een auto gehuurd zodat we heerlijk vrij zijn om te gaan en staan waar we zin in hebben.

    Zodra je het vliegtuig uitstapt kan je het aan de lucht al ruiken; we zijn weer in Griekenland! Nadat we de koffers en de formaliteiten hebben afgehandeld kunnen we meteen een vrij lange rit maken naar Molyvos, een prachtig middeleeuws dorp wat op een rots is gebouwd, in het uiterste noorden van het eiland. Tevens ook het mooiste dorp, maar daar zijn de meningen over verdeeld! Helaas was ons ?stekkie? bij een particulier dit jaar niet meer te boeken, dus hebben we maar gekozen voor een appartement. Hotels zal je niet veel tegen komen op dit eiland. De overheid probeert het eiland zo authentiek mogelijk te houden, wat zich uit in voornamelijk laagbouw, maar dan heel mondjesmaat en in de stijl van de traditionele bouw. ?s Avonds om 11 uur met veel gastvrijheid onthaald bij Molyvos Stars, een klein restaurantje wat ter ere van ons bezoek nog graag even zijn keuken opende om ons te verrassen op een heerlijke maaltijd. (Specialiteit: moussaka! Nergens zo lekker). Heerlijk die gastvrijheid! De mensen herkennen je weer en ze doen hun best om je hier een heerlijke vakantie te bezorgen.

    Het eiland is grofweg op te delen in 3 stukken: het westen wat karstig en stenig is (het versteende woud vind je hier), het zuiden wat heel groen is met mooie naaldbossen, waterbronnen en mooie groene bergen, het noord-oosten-midden waar voornamelijk olijfbomen groeien en waar het eiland zijn relatieve welstand aan heeft te danken. Tevens heb je in de baai van Kalloni nog een vlakke grote zoutpan, waar veel vogels op af komen en waarbij ieder jaar veel vogelliefhebbers zitten. Ook kent het eiland vele mooie stranden, maar daarover later wat meer.

    De eerste dagen zijn we heel veel dingen gaan bekijken, dus zal ik hier een korte opsomming geven wat de moeite waard is. (met tips!)

    De eerste dag zijn we lekker in Molyvos gaan rondslenteren, iedere keer ontdek je wel wat nieuws. Als je lekker wil ontspannen, raad ik je aan om lekker in de haven met een boekje te gaan zitten. Lekker mensen kijken, heerlijke restaurants (Bijv. einde van de haven: ONAR) en vooral niet te druk. Vis wordt er ?s middags ter plekke verkocht etc. etc. Ook een bezoekje waard is om naar Evelyn te gaan. Zij en haar man verkopen allerlei heerlijke eilandproducten die echt de moeite waard zijn. (tegenover 2 grote platanen, bij restaurant ?tropicana? op Molyvos Square). Slenter lekker door de straten, en neem eens een kijkje bij de middeleeuwse burcht die bovenop het dorp prijkt. En als je je buik vol hebt van die heerlijke Griekse gerechten, moet je als je de afdaling naar de haven maakt doorlopen tot de weg weer iets omhoog gaat, en dan meteen rechtsomhoog gaan.(zie bord!) Gerion en haar man maken namelijk ook heerlijke Oosterse gerechten, met een magnifiek uitzicht. Zoals je ziet valt hier heerlijk te genieten! Stranden zijn hier wat minder. (Kiezels.)

    Het dorpje Pétra wat vlakbij ligt heeft een mooi kerkje wat op een rots is gebouwd, maar hier lijkt het altijd wat meer te waaien dan op de rest van het eiland! (of ligt het aan mij?)

    Zak je af naar het westen richting het versteende woud, dan zal je langzaam het eiland zien veranderen. Het landschap wordt steeds ruiger todat er bijna niks meer groeit. Heel apart en een heel bijzonder landschap. Vergeet niet bij Perivolis even af te slaan naar het bijna verlaten vrouwenkloostertje. Hier kan je hele mooie fresco?s zien en genieten van de rust en prachtige natuur om het kloostertje. Wil je na deze tocht naar het strand? Ga dan naar Skala Eressoú. Dit is een prachtig strand, waar het verhaal gaat dat de (lesbische) dichteres Sappho zich daar van een rots heeft geworpen?(toeval of niet: er ligt een mooie rots pal voor het strand, dus je gaat denken dat dat misschien de rots is?.?)

    Mijn favoriet is het mooie zuiden: zak af naar Polichnitos om daar de warmwaterbronnen te bekijken, het is een vreemd gezicht als je al die rare waterkleuren en dampen zo uit de grond ziet omhoog borrelen?. Neem de tijd om lekker door te bossen te toeren, het landschap hier is echt mooi in het zuiden.

    Het strand van Vatera is altijd rustig, tipje voor mensen met kleine kinderen. Verder valt er niet veel te zien en te doen.

    Agíassos en Plomári (Ouzohoofstad) zijn daarentegen wel de moeite om te bezoeken. Het zijn mooie dorpjes die net zoals Molyvos tegen de bergen zijn opgebouwd in elk hun eigen stijl. De weg tussen Vassilika en Agíassos is heel mooi, we betrapten een uitbater erop die zijn bronwaterflessen met dozen tegelijk aan het bijvullen was bij een lokale bron, zodat hij deze voor wat geld weer aan de mensen kon verkopen! Het is anderzijds wel bronwater, dus echt fout was hij niet gaf hij lachend toe?.

    Als je gek bent op je eigen stukje strand: pak de weg die in het oosten loopt, onder het dorpje Klio vind je een weggetje die naar de mooiste strandjes gaat. Helemaal voor jezelf!

    Ik kan nog uren doortikken over het eiland, maar ik zou zeggen: ga het maar eens bezoeken!

    Waar je ook komt op dit eiland; de mensen zijn nog echt Grieks. Geen uitbaters die je naar binnen proberen te praten, maar alles is hier heel ontspannen. Men neemt de tijd om een praatje met je te maken. In het begin kijkt de Griek de kat uit de boom, maar als je paar keer je gezicht laat zien komen ze los en zijn ze gastvrij. Als je de mensen leert kennen na een paar jaar weet je dat ze ook zo hun problemen hebben net zoals wij, en dat de lokale bevolking soms erg negatief staat tov nieuwelingen. Toeristen zijn niet erg: die vertrekken toch wel weer. Je moet soms eerst iemand trouwen om in de gemeenschap te worden opgenomen?

    Maar ach, heel soms wil ik hier wel wonen?.

  • Joachim

    Je verhaal klinkt goed.

    Annie en ik gaan er 4 juni heen.

  • Francois

    Beste Markus

    “Ik kan nog uren doortikken over het eiland, maar ik zou zeggen: ga het maar eens bezoeken!”

    Deze passus verbaast mij niet. Toch zou ik nog soortgelijke vlotte en gedreven teksten of verslagen van u willen lezen. U lijkt de bewoners ook goed in te schatten.

    Het is niet zo vanzelfsprekend om hun vertrouwen te winnen. Best gebeurt het via een autochtoon. De kunst is echter hun gewoonten zoveel mogelijk te respecteren en op te volgen in de mate van het mogelijke. Zij staan daarna wel open voor ‘nieuwigheden’.

    “Maar ach, heel ‘soms ’ wil ik hier wel wonen….”

    Wij hebben die wens gerealiseerd in die zin, dat we vrij kunnen kiezen wanneer we naar onze vakantiewoning trekken.

    De energie die de omgeving, het water, de lucht, … ons gratis schenkt, maakt het leven in dit veel te drukke België nadien meer leefbaar.

    Geniet er van, net zoals

    Francois

  • Markus

    Beste Francois,

    Mooi geschreven!

    Helaas moet ik een kleine kanttekening plaatsen: Het restaurantje van Gerion en haar man bestaat helaas niet meer. Ik heb dit stuk tekst al meer dan een jaar geleden geschreven, en helaas even niet opgelet bij het plaatsen..

    Ik ben het met u eens met wat u schreef om het vertrouwen van de bevolking te krijgen.

    Er zijn de loop der jaren wat mensen naar het eiland verhuisd, of hebben daar een zomerhuisje gekocht. Door met hen te praten kom je veel te weten of het “lokale gebeuren”. Ook je gezicht vaak laten zien, interesse tonen in de mensen en opgaan in het Griekse leven kunnen ervoor zorgen dat je ieder jaar als oude vrienden wordt onthaald. Hartverwarmend kan je wel zeggen! Zelfs een paar woorden Grieks wordt in dank afgenomen!

    Ik hoop dat u en zovele anderen nog veel plezier aan dit vriendelijke, ontspannen eiland mogen blijven bleven!

    Mark

  • Henny

    Ook ik heb genoten van dit verslag en ja er mogen er meer volgen!

    Henny

  • Markus

    Dat zal ik zeker doen!

    Over een maand of 3 a 4 wordt het weer genieten van dit kleine stukje paradijs!

    Ik zal kijken of er iets te vertellen valt over de “molenroute”. Het blijkt dat er een dal/vallei bestaat met oude molens (vervallen, dat wel) en dat het zeer de moeite waard is om dit te gaan bezoeken.

    Lesbos heeft ook veel schildpadden, ga maar eens richting Sigri en als je goed oplet vind je een grote schildpaddenpoel! Zelfs de lokale bevolking weet vaak niet eens van het bestaan van deze “ven” af. Ligt aan de weg, in een verlaten stukje niet eens zover vanaf Petra. Bekend?

    Tevens een nog een leuke anekdote over Mitlini zelf:

    Vorig jaar (klinkt al zover weg..) hadden we een dag flinke regen en zijn we naar Mitilini gereden. Beetje rondgehangen, maar aangezien het die dag nog miezerde was alles een verlaten/stille boel. We misten de gezellige/chaotische drukte die deze stad toch wel kenmerkt. Aan de 2e haven, aan het einde van de lange winkelstraat vind je 2 tavernes, waarvan de grootste altijd geopend is. Wij naar binnen en met het bekende handen- en voetenwerk (De uitbater sprak alleen Grieks) ons laten verwennen met diverse hapjes en paar lekkere glaasjes retsina. De aardige man en zijn vrouw hebben ons echt verschrikkelijk verwend! De hele tafel vol, allerlei heerlijke hapjes! En het bleef maar komen! Na een hele middag gezellig daar te hebben gezeten en met wat studenten (Mitilini heeft een eigen universiteit) te hebben gepraat over alles en nog wat hebben we maar de rekening gevraagd. Kostte trouwens weinig, dus we hebben ze een leuke fooi gegeven als blijk van waardering!

    Wat wil ik hiermee zeggen: Ga eens naar een lokale taverne en met een beetje geluk eet je prima voor weinig, maar de sfeer die je opdoet is eigenlijk nog leuker! Meng je een beetje tussen de bevolking en je vakantie krijgt een hele andere dimensie dan alleen strand en zon!

    Leef en geniet zoals Grieken van het leven houden!